Orientacja w terenie

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat zajęć: Orientacja w terenie
Liczba godzin lekcyjnych: 2 x 45 minut
Adresaci: uczniowie gimnazjum oraz liceum
Przedmiot: przyroda, biologia
Celem zajęć jest zapoznanie kształcenie umiejętności orientowania się w terenie oraz utrwalenie wiadomości związanych z tym działem.
CELE SZCZEGÓŁOWE:

W zakresie wiadomości uczeń:

  • definiuje pojęcia: azymut, parokrok,
  • wylicza sposoby określania kierunków świata,
  • podaje cechy przedmiotów terenowych, które są pomocne w oznaczaniu stron świata,
  • wyjaśnia, co to jest busola oraz z jakich elementów się składa,
  • opisuje sposób określania azymutu,
  • rozpoznaje znaki topograficzne,
  • wyjaśnia, co to jest plan,
  • wymienia różnice pomiędzy planem a mapą.
W zakresie umiejętności uczeń:
  • wyznacza w terenie za pomocą busoli kierunki świata,
  • oznacza azymut w terenie,
  • wykorzystuje parokrok do obliczenia odległości pomiędzy obiektami w terenie,
  • odnajduje obiekty w terenie maszerując na azymut,
  • przelicza skalę.
Postawy i przekonania:
  • doskonalenie zdolności posługiwania się busolą, mapą,
  • przejawia odpowiedzialność za pracę w grupie,
  • bezpiecznie zachowuje się na zajęciach,
  • aktywnie uczestniczy w proponowanych zadaniach.
Środki dydaktyczne:
  • karta pracy (załącznik 1),
  • koperty z zadaniami (załącznik 2),
  • busola (dla każdego z uczniów),
  • miara,
  • mapa parku.
Strategie nauczania:
  • operacyjna.
Formy pracy:
  • zbiorowa, w grupach.
Metody nauczania:
  • metody oparte na słowie: pogadanka,
  • metody oparte na działaniu praktycznym: ćwiczenia w terenie, karta pracy,
  • metody oparte na samodzielnym dochodzeniu do wiedzy: praca z mapą.

 

PRZEBIEG LEKCJI:

I FAZA PRZYGOTOWAWCZA:

 

  • Przywitanie uczniów.
  • Czynności organizacyjno – porządkowe oraz przypomnienie uczniom zasad właściwego zachowywania się na zajęciach terenowych.
  • Wyjście do parku/lasu.
  • Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy (załącznik 1) i podkładki oraz prosi o wykonanie zadania 1 na karcie pracy. Rozwiązanie łamigłówki jest tematem zajęć.

 

II FAZA REALIZUJĄCA:

 

  • Prowadzący prowadzi pogadankę na temat sposobów określania kierunków świata. Uczniowie zastanawiają się, jakie cechy przedmiotów w terenie mogą być użyteczne przy oznaczaniu stron świata.
  • Nauczyciel wręcza każdemu z podopiecznych busole, pyta dzieci, co to za przyrząd, do czego służy oraz z jakich elementów jest zbudowany. Uczniowie uzupełniają zadanie 2 na karcie pracy.
  • Prowadzący pyta uczniów, co to jest azymut i czy wiedzą, w jaki sposób się go określa. Następnie przedstawia podopiecznym zasady określania i pomiaru azymutu magnetycznego: aby określić azymut magnetyczny w kierunku na dany przedmiot należy stanąć twarzą w kierunku obserwowanego przedmiotu i ustawić busolę tak, by linia celowania pokryła się z kierunkiem obserwacji. Następnie należy obracać ruchomy pierścień busoli w taki sposób, by północny koniec igły magnetycznej pokrył się z kierunkiem północy lub 0º na podziałce. Przy muszce odczytać wartość na podziałce, która stanowi azymut magnetyczny określanego kierunku. Uczniowie uzupełniają pierwszą kolumnę w zadaniu 3 na karcie pracy.
  • Następnie nauczyciel wyjaśnia podopiecznym, co to jest parokrok (to para kroków człowieka, czyli dwa kroki. Średnia długość parokroku przeciętnego człowieka wynosi około 1,2 m. Aby wyliczyć odległość w terenie, wystarczy pomnożyć liczbę wykonanych parokroków przez wyznaczoną długość kroku danego człowieka). Prowadzący dzieli uczniów na 4 grupy, prosi, by każda grupa wybrała jedną osobę i zmierzyła za pomocą miary długość jej parokroku. Następnie każda z g...

Artykuł jest dostępny dla zalogowanych użytkowników w ramach Otwartego Dostępu.

Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz konto lub zalogujesz się.
Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałów pokazowych.
Załóż konto Zaloguj się